Uprawnienia strażników Państwowej Straży Rybackiej

UPRAWNIENIA STRAŻNIKÓW PAŃSTWOWEJ STRAŻY RYBACKIEJ

W czasie wykonywania czynności służbowych strażnik Państwowej Straży Rybackiej jest uprawniony do:

1. kontroli dokumentów uprawniających do połowu ryb u osób dokonujących połowu oraz dokumentów stwierdzających pochodzenie ryb u osób przetwarzających lub wprowadzających ryby do obrotu;
2. kontroli ilości masy i gatunków odłowionych ryb, przetwarzanych lub wprowadzanych do obrotu oraz przedmiotów służących do ich połowu;
3. zabezpieczenia porzuconych ryb i przedmiotów służących do ich połowu w wypadku niemożności ustalenia ich posiadacza;
4. żądania wyjaśnień i wykonywania czynności niezbędnych do przeprowadzania kontroli, a w wypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia:
   1. legitymowania osób podejrzanych w celu ustalenia ich tożsamości,
   2. odebrania za pokwitowaniem ryb i przedmiotów służących do ich połowu, z tym że ryby należy przekazać za pokwitowaniem uprawnionemu do rybactwa, a przedmioty zabezpieczyć,
   3. zatrzymywania za pokwitowaniem dokumentów, o których mowa w pkt 1, z tym że dokumenty te wraz z wnioskiem o ukaranie przekazuje się w terminie 7 dni do sądu,
   4. kontroli środków transportowych w celu sprawdzenia zawartości ich ładunku w miejscach związanych z połowem ryb,
   5. przeszukiwania osób i pomieszczeń na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego w celu znalezienia przedmiotów mogących stanowić dowód w sprawie lub podlegających przepadkowi,
   6. doprowadzenia do najbliższego komisariatu lub posterunku Policji osób, w stosunku do których zachodzi potrzeba podjęcia dalszych czynności wyjaśniających;
5. dokonywania czynności wyjaśniających w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, które zostały określone w przepisach ustawy, udziału w tych sprawach w charakterze oskarżyciela publicznego oraz wnoszenia środków zaskarżenia od rozstrzygnięć zapadłych w tych sprawach;
6. nakładania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia określone w ustawie;
7. żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką pomoc do jednostek gospodarczych, organizacji społecznych, jak również w nagłych przypadkach do każdego obywatela o udzielenie doraźnej pomocy na zasadach określonych w przepisach o Policji, określających szczegółowo zasady żądania takiej pomocy;
8. wstępu i wjazdu:
   1. do pomieszczeń magazynowych i miejsc składowania ryb oraz na tereny obrębów hodowlanych,
   2. na tereny pozostające w administracji urzędów morskich, na tereny lasów, zakładów przemysłowych, ośrodków turystyczno-wypoczynkowych, gospodarstw rolnych w zakresie niezbędnym do prowadzenia kontroli na wodach przyległych do tych terenów,
   3. na wały przeciwpowodziowe, śluzy, tamy, na teren elektrowni, młynów i tartaków wodnych, przepompowni oraz innych urządzeń piętrzących wodę, z wyjątkiem terenów i obiektów Sił Zbrojnych, Straży Granicznej i Policji oraz innych, których szczególne przeznaczenie stanowi informacje niejawne o klauzuli tajności "tajne" lub "ściśle tajne";
9. prowadzenia działań kontrolnych w miejscach wymienionych w pkt 8 bez konieczności uzyskania zgody ich właściciela lub użytkownika;
10. noszenia broni palnej krótkiej i broni sygnałowej;
11. noszenia kajdanek zakładanych na ręce, ręcznych miotaczy substancji obezwładniających, pałki służbowej i przedmiotów przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej (art. 23 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. z 2015 r. poz. 652).

W określonych przypadkach strażnik Państwowej Straży Rybackiej może użyć środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej, o których mowa w ustawie o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej lub wykorzystać je (art. 23a ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. z 2015 r. poz. 652).

Użycie i wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego i broni palnej oraz dokumentowanie tego użycia i wykorzystania odbywa się na zasadach określonych w ustawie o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej.

Do wykonywania przez strażnika Państwowej Straży Rybackiej czynności, o których mowa w art. 23 ustawy o rybactwie śródlądowym, stosuje się odpowiednio przepisy o Policji.

Strażnikowi Państwowej Straży Rybackiej wykonującemu obowiązki przysługują uprawnienia określone odrębnymi przepisami odnoszącymi się do:

1. Straży Parku Narodowego - w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie przyrody;
2. Państwowej Straży Łowieckiej - w zakresie zwalczania kłusownictwa;
3. strażników leśnych - w zakresie zwalczania szkodnictwa leśnego.

Na sposób przeprowadzania czynności, o których mowa w art. 23 ustawy o rybactwie śródlądowym, przysługuje zażalenie do prokuratora.

Strażnicy Państwowej Straży Rybackiej przy wykonywaniu czynności służbowych korzystają z ochrony prawnej przewidzianej w przepisach Kodeksu karnego dla funkcjonariusza publicznego.

STOSOWANIE ŚRODKÓW PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO I BRONI PALNEJ

Środków przymusu bezpośredniego można użyć lub wykorzystać je w przypadku konieczności podjęcia co najmniej jednego z następujących działań:

1. wyegzekwowania wymaganego prawem zachowania zgodnie z wydanym przez uprawnionego poleceniem;
2. odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność uprawnionego lub innej osoby;
3. przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do zamachu na życie, zdrowie lub wolność uprawnionego lub innej osoby;
4. przeciwdziałania niszczeniu mienia;
5. zapewnienia bezpieczeństwa konwoju lub doprowadzenia;
6. ujęcia osoby, udaremnienia jej ucieczki lub pościgu za tą osobą;
7. zatrzymania osoby, udaremnienia jej ucieczki lub pościgu za tą osobą;
8. pokonania biernego oporu;
9. pokonania czynnego oporu;
10. przeciwdziałania czynnościom zmierzającym do autoagresji.

Środkami przymusu bezpośredniego są:

1. siła fizyczna w postaci technik: transportowych, obrony, ataku, obezwładnienia;
2. kajdanki zakładane na ręce;
3. pałka służbowa;
4. pies służbowy;
5. chemiczne środki obezwładniające w postaci ręcznych miotaczy substancji obezwładniających,
6. przedmioty przeznaczone do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej.

Broni palnej można użyć, gdy zaistnieje co najmniej jeden z następujących przypadków:

1. konieczność odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność uprawnionego lub innej osoby albo konieczność przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu;
2. konieczność przeciwstawienia się osobie:
   1. niepodporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni, materiału wybuchowego lub innego niebezpiecznego przedmiotu, którego użycie może zagrozić życiu, zdrowiu lub wolności uprawnionego lub innej osoby,
   2. która usiłuje bezprawnie odebrać broń palną uprawnionemu lub innej osobie uprawnionej do jej posiadania.

Broń palną można wykorzystać w przypadku konieczności podjęcia co najmniej jednego z następujących działań:

1. zatrzymanie pojazdu, jeżeli jego działanie zagraża życiu lub zdrowiu uprawnionego lub innej osoby lub stwarza zagrożenie dla ważnych obiektów, urządzeń lub obszarów;
2. zaalarmowanie lub wezwanie pomocy;
3. unieszkodliwienie zwierzęcia, którego zachowanie zagraża bezpośrednio życiu lub zdrowiu uprawnionego lub innej osoby;
4. oddanie strzału ostrzegawczego.

[na podstawie ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. z 2013 r. poz. 628, z późn. zm.) w związku z art. 23a ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. z 2015 r. poz. 652) - w przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1-3 i 8-14 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, strażnik Państwowej Straży Rybackiej może użyć środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 7, 9, pkt 12 lit. a i pkt 13 tej ustawy, lub wykorzystać te środki; w przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a i pkt 2 oraz w art. 47 pkt 1, 3, 5 i 6 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej, strażnik Państwowej Straży Rybackiej może użyć broni palnej lub ją wykorzystać].